Xiang Yu

Xiang Yu, ; imię osobiste Ji, (ur. 233 p.n.e. - zm. 202 p.n.e.) – przywódca powstania przeciwko dynastii Qin, a po jej obaleniu główny rywal Liu Banga w walce o władzę w Chinach.

Xiang Yu wywodził się z rodu od pokoleń służącego jako dowódcy królestwa Chu. Jego dziadek zginął w walce z królestwem Qin. Kiedy w 209 p.n.e. wybuchła rebelia Chen Shenga przeciwko dynastii Qin Xiang Yu przyłączył się do niej, walcząc u boku swego wuja, Xiang Lianga. Po śmierci tego ostatniego przejął dowództwo nad armią powstańców i stał się ich najważniejszym przywódcą po pokonaniu wojsk Qin w bitwie pod Julu w 207 p.n.e. Po ostatecznym zwycięstwie nad Qin Xiang Yu utworzył na terenie Chin osiemnaście królestw (''Wang'', 王), a sam przybrał tytuł Króla Hegemona Zachodniego Chu (''Xi Chu Bawang'', 西楚霸王), podkreślając tym samym swój status przywódcy powstałej w ten sposób konfederacji. Szybko niektórzy dawni przywódcy rebeliantów, niezadowoleni z dokonanego podziału Chin, wystąpili przeciwko Xiang Yu. Na ich czele stanął Liu Bang, mający oparcie w dawnych rdzennych ziemiach Qin. Mimo szeregu zwycięstw ostatecznie Xiang Yu został pokonany w 202 p.n.e. pod Gaixia przez swojego sprawniejszego politycznie przeciwnika, któremu udało się przeciągnąć na swą stronę wszystkich pozostałych królów. Ostatecznie Xiang Yu popełnił samobójstwo. Źródło: Wikipedia