Patricia Barber

Patricia Barber (ur. 8 listopada 1955 w Chicago) – amerykańska wokalistka i pianistka jazzowa.

Urodziła się w rodzinie z tradycjami jazzowymi. Jej ojciec był saksofonistą, członkiem orkiestry Glenna Millera. Wychowała się w South Sioux City. Skończyła psychologię na uniwersytecie stanowym Iowa.

W 1984 powróciła do Chicago i zaczęła pracę w zespole klubowym ''Gold Star Sardine Bar''. W 1988 wystąpiła ze swoim triem na Chicago Jazz Festival, a rok później na haskim North Sea Jazz Festival. W tym samym roku własnym kosztem wydała swój pierwszy album – ''Split'' (dzisiaj praktycznie niedostępny w sprzedaży i poszukiwany przez kolekcjonerów).

Debiut płytowy z prawdziwego zdarzenia – album ''A Distortion of Love'' – nastąpił dopiero w 1992. Dwa lata później artystka wydała drugą płytę – ''Café Blue''. Był to przełomowy moment w jej karierze. Barber dostała za niego szereg nagród, została też uznana przez wpływowy magazyn ''Down Beat'' za najbardziej utalentowaną wokalistkę młodego pokolenia. Od 1994 regularnie występuje w słynnym ''Green Mill Club''.

Kolejne albumy, ''Modern Cool'' (1998), ''Companion'' (1999), ''Nightclub'' (2000) i ''Verse'' (2002), ugruntowały pozycję Patricii na światowej scenie jazzowej.

W 2004 nagrała swoją pierwszą płytę koncertową, ''Live:A Forthnight in France'', będącą zapisem koncertów w trzech francuskich klubach: ''La Cigale'' w Paryżu, ''L'Arsenal'' w Metz i ''La Coursive'' w La Rochelle. Znajdują się na niej zarówno własne kompozycje artystki jak i covery (m.in. piosenka ''Norwegian Wood'' pierwotnie wykonywana przez The Beatles).

Album ''Mythologies'' został nagrany z gościnnym udziałem polskiej piosenkarki jazzowej, Grażyny Auguścik. Jest to zbiór piosenek opartych na ''Metamorfozach'' Owidiusza.

Muzykę Patricii Barber cechuje nastrojowy śpiew, niski ton głosu, melancholijność, liryczność i prostota w aranżacji większości kompozycji. Źródło: Wikipedia